"Incoterms® 2020 ve 2010 Karşılaştırması: Öne Çıkan Farklar"

Uluslararası Ticaret Odası (ICC), Incoterms® kurallarını her on yılda bir gözden geçirmekte ve güncellemektedir. Bir önceki versiyon 2010 yılında yayımlanmıştı. Bu güncellemeler, Incoterms® kullanıcılarının dile getirdiği endişelere ve piyasa değişikliklerine yanıt olarak yapılır ve kuralların hem yerel hem de küresel ticaret için uygun ve geçerli olmasını sağlar.

En sıkça sorulan sorulardan birisi, önceki Incoterms® sürümlerine atıfta bulunan sözleşmelerin geçerli olup olmadığıdır. Cevap basittir: Her sözleşme, o sözleşmede belirtilen Incoterms® sürümü tarafından yönetilir. Eğer sözleşmede yalnızca "Incoterms® kuralları" ifadesi yer alıyor ve belirli bir yıl belirtilmiyorsa, sözleşmenin yapıldığı tarihte yürürlükte olan Incoterms® sürümü, bir anlaşmazlık durumunda büyük olasılıkla uygulanır. En iyi uygulama, her zaman en güncel sürüme (örneğin, Incoterms® 2020) atıfta bulunmaktır.

Incoterms® 2020, uluslararası ticarette tarafların değişen piyasa koşullarına uyum sağlamasına yardımcı olmak için önemli güncellemeler içermektedir. Güncellemeler ana başlıklar halinde şu şekildedir:

• Yükleme kaydı (on board kaydı) içeren konşimentolar ve FCA Incoterms kuralı
• Masraflar ve listelendikleri yer
• CIF ve CIP kurallarında farklı seviyelerdeki sigorta kapsamları
• FCA, DAP, DPU ve DDP teslim şekillerinde taşımanın satıcının veya alıcının kendi taşıma aracıyla ayarlanması
• DAT teslim şeklinin DPU olarak değiştirilmesi
• Taşıma yükümlülükleri ve masraflara ilişkin hükümler arasında güvenliğe ilişkin gerekliliklere yer verilmesi
• Kullanıcılar için açıklama notları

Incoterms 2020 kurallarında gerçekleştirilen ve yukarıda listelenen değişikliklere ilişkin açıklamalar aşağıdaki başlıklarda detaylı olarak ele alınmıştır.

• FOB (Free on Board) genellikle konteyner taşımacılığı için uygun değildir. Bunun nedeni, satıcının konteyner üzerindeki kontrolünü, konteyner ihracat limanına ulaştığında kaybetmesidir. Ancak FOB, satıcının ihracat, liman terminali işlemleri ve yükleme maliyetlerini/risklerini üstlenmesini gerektirir.

• Bu nedenle, satıcıların FCA (Free Carrier) kullanması önerilir. Ancak birçok satıcı, ödeme şekli akreditif ise ve akreditif şartlarında genellikle "gemiye yüklenmiş (shipped on board)" konşimento istenmesi nedeniyle FOB kullanmaya devam etmektedir.

• Incoterms® 2020, FCA'nın kullanımını teşvik etmek için bir değişiklik yapmıştır. Artık alıcı ve satıcı, satıcının "gemiye yüklenmiş" konşimento almasını sağlayacak şekilde anlaşabilir.

• CIF (Carriage Insurance and Freight) ve CIP (Carriage and Insurance Paid To) kuralları, satıcının malları taşıyıcıya teslim etmesini ve belirlenen varış noktasına kadar taşıma ve sigorta masraflarını üstlenmesini gerektirir.

• CIF, yalnızca deniz taşımacılığı için kullanılabilirken, CIP tüm taşıma modları için uygundur.

• Incoterms® 2020'de, CIF'in sigorta gereklilikleri aynı kalırken, CIP için sigorta seviyesi artırılmıştır. Bunun nedeni, CIF'in genellikle dökme emtia ticaretinde, CIP'in ise daha çok mamul ürünlerde kullanılmasıdır. Mamul ürünler genellikle daha yüksek sigorta kapsamı gerektirir.

• Incoterms 2020 kurallarına göre CIF teslim şeklinde satıcının Enstitü Kargo Kuralları'nın C klozları kapsamında sigorta yaptırması yeterlidir, bununla birlikte taraflar elbette daha yüksek teminat limiti üzerinde anlaşabilirler.

• Incoterms 2020 kurallarına göre CIP teslim şeklinde ise satıcının Enstitü Kargo Kuralları'nın A klozları kapsamında sigorta yaptırması gereklidir. Burada da yine, tarafların daha düşük bir teminat limiti konusunda anlaşmaları mümkündür.

• CIF veya CIP teslim şekillerinin tercih edilmesi durumunda sigorta kapsamı ile ilgili yukarıdaki değişikliklerin göz önünde bulundurulması önerilir.

• Incoterms 2010 kurallarından olan DAT (Delivered at Terminal), malların adlandırılan terminalde boşaltıldıktan sonra teslim edildiği anlamına gelir. Ancak DAT, teslimat yerini yalnızca bir terminalle sınırlandırdığı için, Incoterms® 2020'de bu terim DPU (Delivered at Place Unloaded) olarak değiştirilmiştir.

• DPU, malların boşaltıldığı herhangi bir yerin teslimat noktası olarak belirlenmesine olanak tanır ve tüm taşıma modları için kullanılabilir.

• Eğer Incoterms® 2010'daki DAT kullanılmak isteniyorsa, Incoterms® 2020'de DPU teslim şeklinin tercih edilmesi önerilir.

• Son yıllarda uluslararası ticarette güvenlik gereklilikleri artmıştır. Incoterms® 2020, her bir kural için güvenlik gerekliliklerini detaylandırarak bu değişikliği yansıtmaktadır.

Örneğin, CPT (Carriage Paid To) kuralı, satıcının varış noktasına kadar olan taşıma için güvenlikle ilgili gerekliliklere uymasını zorunlu kılar. Bu güvenlik gerekliliklerinin yerine getirilmemesi, maliyet ve gecikme risklerini artırabilir.

• ICC, Incoterms® 2020 ile birlikte yeni bir matris karşılaştırma aracı sunmuştur. Bu araç, doğru kuralı seçmeyi daha hızlı ve kolay hale getirir.

• Ayrıca, her kuralda "kim neyi öder" sorusuna ilişkin bilgiler daha kolay bulunabilir hale getirilmiştir.

Incoterms® 2020, uzman olmayan kullanıcıların veya hukukçuların bile hatalardan kaçınmasına yardımcı olmak için daha kullanıcı dostu bir şekilde tasarlanmıştır.